تأثیر مکمل سازی طولانی مدت ال-کارنیتین به همراه تمرین استقامتی بر شاخص های چربی خون و سطوح پلاسمایی لیپوپروتئین لیپاز

این پژوهش که با هدف بررسی تأثیر مکمل­سازی طولانی ­مدت ال-کارنیتین بر شاخص­های چربی خون و سطوح پلاسمایی لیپوپروتئین لیپاز در تمرین استقامتی انجام گردید از نوع مطالعات نیمه­تجربی می­باشد که به­منظور انجام آن، ۲۰ دانشجوی غیر­ورزشکار به طور تصادفی به دو گروه مکمل (۱۰ نفر با میانگین سنی ۹/۰±۱/۲۰ سال، وزن ۵/۲±۲/۷۴ کیلوگرم و قد ۸/۴±۱/176 سانتی­متر) و گروه کنترل (10 نفر با میانگین سنی 6/0±1/20 سال، وزن 6/4±7/67 کیلوگرم و قد 6/4±7/177 سانتی­متر) تقسیم شدند. هر دو گروه به­مدت شش هفته و هر هفته سه جلسه به تمرینات هوازی بر مبنای اصل اضافه بار پرداختند. شدتبرنامۀتمرین درهرجلسه،65الی75 درصد ضربانقلببیشینۀ هرفردبود.­ در این مدت، گروه مکمل روزانه 13 میلی­گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن خود مکمل ال-کارنیتین دریافت کرد­ و گروه کنترل نیز سه میلی­گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن خود نشاسته مصرف کرد. همچنین، پیش و پس از دورۀ تمرین، نمونه­گیری خون به منظور اندازه­گیری تری­گلیسرید، کلسترول تام، لیپوپروتئین پرچگال، لیپوپروتئین کم­چگال، لیپوپروتئین بسیار کم­چگال، عامل خطرساز بیماری­های قلبی و لیپوپروتئین لیپاز انجام گرفت. داده­ها با استفاده از نرم افزار آماری اس.پی.اس.اس نسخه 20 و آزمون­های تی هم­بسته و تی مستقل تجزیه و تحلیل شدند. یافته­ها­ نشان می­دهد که مصرف مکمل­سازی ال-کارنیتین موجب افزایش معنادار لیپوپروتئین پرچگال (0.05>p) و کاهش کلسترول تام و درصد چربی بدن در گروه مکمل شده است (0.05>p)؛ اما شاخص تودۀ بدن، میزان تری­گلیسرید، لیپوپروتئین بسیارکم­چگال، لیپوپروتئین کم­چگال، عامل خطرساز بیماری­های قلبیو لیپوپروتئین لیپاز در هر دو گروه ­تغییر معناداری را نشان نمی­دهد. این نتایج بیانگر این است که اگر افراد جوان در کنار تمرینات هوازی از مکمل ال-کارنیتین استفاده کنند ممکن است در افزایش لیپوپروتئین پرچگال و کاهش کلسترول تام و درصد چربی بدن آن­ها تأثیر داشته باشد؛ اما بررسی تأثیر مکمل ال-کارنیتین همراه با تمرینات هوازی در شاخص‎‎های چربی خون و سطوح پلاسمایی لیپوپروتئین لیپاز نیاز به مطالعات بیشتری دارد.